Birbirinin aynısı olmaması gereken günler için…

Rabbin, kendisinden başkasına asla ibadet etmemenizi, anaya-babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan biri, ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara “öf!” bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle.

ISRA 17/23

19 Mart 2022

İki gündür kar yağıyordu. Bağışıklık sistemim zayıfladığı için dışarı çıkıp hasta olmaktan korkuyorum. Ancak çok aktif bir hayattan böylesi pasif bir hayata adapte olmaya çalışmakta oldukça zor. Vardır bunda da bir hikmet.
Eslemle sosyal tesislere kaçamak yaptık. Denizi ve yağan karı seyrettik. Dinlendiğimi hissettim.
Akşam Doğanay ve Eslemle film keyfi yaptık. Birlikte bir şeyler paylaşarak bir günü daha sonlandırdık.

20 Mart 2022

Bugün sabah Serdar eğitim için Diyarbakır’a gitti. Önce çok üzülmüştüm. Ancak bu hastalık bana yüce Allah’a teslimiyetin ne büyük bir huzur olduğunu öğretti. Düşünsenize “Ben oğlumu sana emanet ediyorum Allah’ım” diyorsunuz ve alemlerin rabbinin korumasına bırakıyorsunuz. Bundan daha büyük güven ve rahatlık olabilir mi.
Öğlen konuştuğumuzda Serdar Diyarbakır’a varmıştı.
Sabah Doğanay çayı demlemiş ve kahvaltıyı hazırlamıştı. Birçok şeyi paylaştık yine.
Söylemeden geçemeyeceğim, canım arkadaşım Melahat Bozalinin gönderdiği Kara lahana dolması yine muhteşemdi. Çok ama çok teşekkür ederim..
Öğlenden sonra Esra aradı, beni yemeğe götürmek istediklerini söyledi. Ailecek çok güzel bir gün geçirdik. Çocuklarımın birbirine olan bağları, sevgileri dünyanın en büyük hediyesi bana. Bir gün bu bağın ne kadar önemli olduğunu anlayacaklar. Herkes gelip geçicidir ancak aile can’ dır, destektir, kuvvettir ve başını arkaya çevirdiğinde onların hep orada olduğunu bilmek ne büyük güçtür…
Hayatı kısa soluklarla yaşamaya alışmak zor.
Beynimle bedenim ters yönde çalışıyor. İçimden “eski” günlerdeki gibi hızla yaşamak geliyor ancak vücudum otur oturduğun yerde diyor.
Bir an önce normal yaşantıma dönmek istiyorum Allah’ın yardımıyla..

22 Mart 2022

Durağan hareketsiz bir gün..
Aksiyon akşam yaşandı. Mutfakta otururken Makbule yarım açık mutfak kapısından fırladı bahçeye, arkasından Ayaz kaçtı. Makbule kendine zarar verdirmez de Ayazın dış dünya ile alakası yoktur. Sitenin kabadayısı bir sarman var Ayaz dışarı fırlayınca onunla burun buruna geldi. Makbule çoktan karanlıklara karışmıştı. Sarman Ayazı parçalardı, sokakların kedisiydi o ama Ayaz ne yazık ki bu akşam öğrendi bunu. Sarmana sataşmak gafletinde bulundu. Sarman da ona esaslı bir cevap verdi. Site Ayaz’ın sesiyle inledi resmen. Doğanay Eslem ben bahçeye fırladık. Ayırmak ne mümkün. Yan tarafa Serabın bahçesine kaçtılar ama dövüş tam gaz devam.. Doğanay koş Ayazı kurtar diye yerimde zıplarken, Doğanay ağaçların arasından yan bahçeye girdi, sarman felaket, asla geri adım atmıyor. İşin kötüsü Ayazda kendini panter zannediyor ve kendi sikletinde olmayan kabadayıya saldırıyor. Doğanay son vurucu darbeyle hem Ayazı hemde Ayazın şerefini kurtardı. Ayaz kulakları arkada, kuyruğu diken diken havada, nefes nefese eve daldı. O kadar heyecanlanmıştım ki sandalyeye oturduğumda hala titriyordum. Yüzüne baktığımda ağzında ve burnunda kan gördüm. Bahçeye çıkmak için her yolu deneyen Ayaza umarım ders olmuştur bu.

Yine durağan bir gün. Sevgili Yıldız Akbalık bugün yine aradı. Biraz sohbet ettik. Konuşmak iyi geldi. Kendini ne zaman iyi hissedersen haber ver seni alayım birlikte zaman geçirelim dedi. Aslında çok istiyorum ve bana iyi geleceğini de biliyorum ama kısa sürede yoruluyorum. İnşaallah en kısa zamanda birlikte olacağız..

23 Mart 2022

Güzel bir sabaha uyandım. Kahvaltıdan sonra Esra mesaj gönderdi. Panten’in bu tip hastalıklar için bir çalışması olduğunu, benim için peruk çekilişine katıldığı ve hak kazandığını söyledi. Bana sürpriz yapmak istemiş.
Hıçkıra hıçkıra ağladım, çok duygulandım.
Beni düşünmesi çok etkiledi.Bazen seni seviyorum, sen benim için önemlisin demenin çeşitli yolları vardır. Buda onlardan biriydi işte. Doğanay ve Eslem odalarındaydı. Kendimi hiç tutmadan içimi boşaltırcasına ağladım. Aslında bana sana peruk alalım mı diye sormuşlardı, nedense istememiştim. Annemin kemoterapi gördüğü zamanlar aklıma geldi. Ve o gittikten sonra nerelere koyacağımı bilemediğim o peruğu hatırlarım hep. Benden böyle bir acı anı kalmasın istedim çocuklarıma.
Sevgili Esra, beni hiç yalnız bırakmadığın, hastalığımı benimle yaşadığın için sana ne söylersem yeterli olur bilmiyorum ki.. Güzel yürekli, merhametli aklına koyduğu her şeyi halleden Esra… Emin ol Allah bu sevginin bu emeğinin karşılığını her iki alemde de verecektir.
Hastalığımı en başından beri kabullenmedin. Ama payına düşen her şeyde yanımda oldun.Çocuklarıma ablalık yaptın..

Sana tüm kalbimle teşekkür ederim..