Daha son sözü söylemedi hayat, yarınlar, mutlu sonlar var .. Yeniden başlamak yorar insanı ama, sonunda mutlu olmak var..

Ve zamanı geldiğinde, Rabbin sana (kalbindekini) verecek, seni hoşnut kılacak..”
Duha /5

30 Ağustos 2022

Ameliyattan çıkalı 5 gün oldu. Nasıl olacak derken geldi ve geçti işte.
Bugün Burağın doğum günü. Karınca kararınca hediyesini ameliyattan önce almış, Esleme eğer düşündüğümün dışında bir şey olursa abine verirsiniz. Onu unutmadığımı bilsin demiştim. Buraklara gittik ve hep birlikte kutlamak nasip oldu.

31 Ağustos 2022

Ameliyatımdan sonra Bursa’dan gelip bizde kalarak evimizin tüm işleriyle ilgilenen Fatma Solak’a ne kadar teşekkür etsek azdır. Güzel yürekli sevgili arkadaşım. Birlikte olduğumuz , bizim için emeklerini hiç unutmayacağız.Ameliyatımda güzel çiçekleriyle hayatıma neşe katan böyle zamanları asla unutmayarak gönüllere dokunan sevgili İlçe başkanımız Murat Çelik, Halkla ilişkiler birim başkanı Meltem Şaşmaz, Büyükçekmecenin beyaz meleği Dt.Serap Ünal, sevgili Sabiha Hızlı, yeğenim Ömer Zehra Şahin, oğlumun sevgili arkadaşı Ahmet Burak Akbaş, sevgili Barış Bozali, ruhumu tedavi eden o güzel çiçekleriniz için ne kadar teşekkür etsem az.

2 Eylül 2022

Her geçen gün biraz daha iyi oluyorum. En büyük korkum ameliyattan sonra kolumun tutukluk yapmasıydı. Bol bol hareket ettirerek hemen hiç bir sorun yaşamadım. Şükürler olsun 😊
Bu arada, gitmeye başladığım ilk günden itibaren tüm kemoterapi süresince, hastalığımla çok yakından ilgilenen, içine düştüğümüz durumun nasıl olduğunu bilmediğimiz süreçte bize yol haritası çizen onkoloğum Dr. Nilay Şengül Samancıya
tüm kalbimle çok ama çok teşekkür etmek istiyorum. Dürüstçe söylemek gerekirse devlet hastahanelerindeki bazı doktorların o moral bozucu tavırları hasta ve yakınlarının tamamen yıpranmış motivasyonunu iyice yok etmekte. Güzel haberler aldığımızda Nilay hanımın bu müjdeleri güler yüzle ve bizim gibi sevinerek vermesi o kadar sıradışıydıydı ki. Kendimi Avrupa’daki bir hastahane doktoruyla gibi hissettim. Başarılarının devamını tüm kalbimle dilerim.
Umarım diğer doktorlar da bu çizgiye ulaşabilirler.

12 Eylül 2022

Bugün ameliyat sırasında lenflerimde alınan parçanın pataloji sonuçları çıkacaktı.Ne olur metastaz olmasın.
Kader arkadaşlarım Burak ve Eslemle hastahaneye geldik. Biraz gerildim. Aslında beynimde bir ses “Korkma Semra sen yendin bu hastalığı” diyordu ama ruhum ve bedenim o kadar yorgun ki gelecekle alakalı hep bir endişe var içimde. Eslem gitti sonuçları almaya bende onu doktorun odasının önünde bekledim. Yanıma gelmeyi bekleyemeden telefonla aradı. Kuşlar gibi cıvıldıyordu. “Sonuçların negatif çıkmış, bitti anne Allah’ın yardımıyla bitti bu hastalık” dedi. Eslemin nefes nefese konuşurken içinin katıldığına ilk kez şahit oldum. “Kurtuldun anne, bitti artık”
Gözlerimden akan yaşlara hakim olamadım. “KURTULDUM”
Şükürler olsun Allah’ım…
Bana verdiğin yeni bir ömür ve yeni bir şans için sana hamdolsun. Beni bırakma… Tüm hastalığım süresince senin varlığınla var oldum.. Sana olan inancımdı beni ayakta tutan..
Doğanayı aradım.. Serdarı aradım, Esrayı aradım. Sosyal medyadan dostlarımla arkadaşlarımla paylaştım.

14 Eylül 2022

Bugün Serdarın doğum günü. Buraklar bize geldiler. Birşeyler yedik ve hep birlikte kutladık.
Psiko Onkoloji/Kanserle Savaş derneğinin
Destek projesi olan, kanserli hastalara psikolojik destek amaçlı projesinden yararlanacağım. Bu hiç bir ücret alınmadan kanserli hastalara umut olabilmek, onların elinden tutmak amacıyla yapılmış sıradışı bir proje. Psikolog Özge Dilsiz hanımın danışanı olacağım. Çok mutluyum. Uzun zaman sonra ilk kez yaşadığım travmayı profesyonel bir uzmanla paylaşacağım.
Psikolog Özge Dilsiz bana bu zorlu süreci atlatmamda tamamen karşılıksız bir şekilde yardımcı olacak.
Özge hanımın söylediği tüm hazırlıkları tamamladım. Zoomdan link atmasını bekliyorum.
Kendisine, psiko Onkoloji ve Kanserle Savaş derneğine minnettarım. Birçok insana biz yanınızdayız diyebilmek büyük başarı. Ben her zaman derim ki daha kıyametin kopmasına zaman var. Çünkü hala çok güzel yürekli insanlar var dünyada. Düşünsenize hiçbir maddi çıkar olmaksızın birileri sizin elinizden tutarak yüreğinizi okşuyor ve size o güç veren cümleyi söyletiyor. “Yalnız değilim” ❤️

15 Eylül 2022

Özge hanımla konuşmak….
Hani tonlarca yükün altında ezilir, nefes alamazsınız, ellerinizin vücudunuzun takati kalmamıştır ki o yükleri atabilsin. Üstelik bir tane atıyorsunuz üç tane ekleniyor.İşte tamda böyleydim. Sonra birden Özge hanım geldi 😃 O yükler var ya, artık o yükleri tek başıma kaldırmayacağım.Arka bahçe bir sürü çer çöp dolu, onları temizleyeceğiz dedi. Yepyeni bir döneme gireceğim için çok mutluyum..
İyi ki varsınız Özge hanım ❤️

17 Eylül 2022

Alalede öylesine bir güne başlarız. Bilmeyiz ki Allah o gün için bize neler sunacak. Çok anı paylaştığım, sevgili arkadaşlarım Gülcan Uluocak ve Ayşe Çapraz bana dallarından yeni koparılmış taze ceviz,incir göndermişler. O kadar memnun oldum ki. Seni düşünüyorum demek olan bu jestler insana mutluluk veriyor. En kısa zamanda yüzyüze görüşmek dileğiyle. Beni düşündüğünüz için çok teşekkür ederim. Ben de sizi düşünüyorum.

19 Eylül 2022

Bugün radyoterapi başladı. Sabah saat 10 gibi İstinye hastahanesindeydim. Benimle birlikte 4 kişi daha vardı. İki kişi akciğerindeki, iki kişi de memedeki kist nedeniyle. Eskiden olsa heyecanlandırdım. Öyle garip bir donukluk varki, artık hiçbir şey etkilemiyor beni. Önceden çizilerek belirlenen yerlere ışın verilmeye başlandı. Bol bol dua ettim, şifa istedim. Radyoterapinin kemoterapi gibi rahatsız etmeyeceği söylendi. 15 dk kadar sürdü. Hiçbir şey hissetmedim. Ayağa kalkıp giyinmeye başlarken hafif baş dönmesi vardı. İlerleyen dakikalarda hafif bulantı ve halsizlik başladı. Benimle birlikte gelenlerle arkadaş olacağım gibi görünüyor.

23 Eylül 2022

Zihnim çok bulanıklaştı. En basit şeyleri dahi hatırlayamıyorum. Neyin etkisi olduğunu bilmiyorum. Ama çok korkuyorum. Demans olabileceği düşüncesi inanılmaz panik yaptırıyor bana. Çeşitli zihin oyunları oynuyorum ki beyin jimnastiği olsun. Şu süreç bir bitse, eski günlerime bir dönsem. İnanılmaz yoruldum. Ruhum da bedenim de o kadar yorgun ki anlatacak kelime bulamıyorum.

24 Eylül 2022

Bugün sabah radyoterapi olmadığı için biraz daha dinç uyandım. Kaltığımda Eslem ve Doğanay uyanmamıştı. Kahvaltımı yalnız yaptım. Tam ev işlerine girişecekken Esra’nın geleceğini söyledi Eslem. Çok mutlu oldum. Hazırlandık. Silivriye gittik. O kadar mutluydum ve huzurluydum ki halsizlik ve bulantım yok denecek kadar azdı. Hele ki Buğrayla, hayat daha bir güzel oluyor. Hep birlikte birşeyler yedik, sahilde dolandık eve geldik. Normalde uyku sorunum var. Ancak ne zaman Buraklarda kalsam deliksiz uyuduğumu farkettim. Bu da beni çok dinlendiriyor, sağlığıma kavuşturuyor.

25 Eylül 2022

Sabah hazırlığımızı yaptık, tekneyle açıldık. Kahvaltımızı denizin ortasında yaptık. Çocuklarımla ve Buğramla geçirdiğim huzur dolu saatler için onlara çok teşekkür ederim, Allah’a şükürler olsun. Öğlenden sonra Doğanay geldi Silivriye. Çok uzun zamandır balık yememiştik. Şimdi palamut mevsimiymiş. Bir palamut bitirdim 😮

26 Eylül 2022

Sabah radyoterapiye gittim. Burak geldi aldı ve hastahaneye (İstanbul eğitim ve araştırma hastanesi Samatya) geldik. Bir sürü prosedürü tamamladık. Sonra ana oğul birlikte börek yedik. Hastahanede geçirdiğim o acı günlerin yanı sıra “mecburen” de olsa oğlumla birlikte zaman geçirmek ne güzel.
29 Eylül akıllı ilacım başlıyor. Yardım et Allahım.

29 Eylül 2022

Sabah radyoterapiye gittim. Eve geldim kızlardeşim geldi. Evi ona bıraktık ve Burağım beni hastahaneye getirdi. Akıllı ilaç ve radyoterapi birlikte nasıl olacak göreceğiz.
Eve döndük. Kardeşim yemek hazırlamıştı. Akşam yemeğini kardeşim ve yeğenim Alperenle birlikte yedik. 9 ay sonra yeğenimin beni ziyarete gelmesi güzeldi.

2 Ekim 2022

Her gün sabah 9.30 da servis alıyor. Serviste 4 kişiyiz. İkisi Çorludan bir kişi de Silivri’den . Aynı kaderi paylaştığım arkadaşlarım onlar benim. Sıkıntılarımız, endişelerimiz kısacası neredeyse herşey aynı. İkisinin akciğerinde var kitle. Biri benim gibi memede. Arkadaşlarımdan birinin kemoterapi ve radyoterapisi aynı güne denk geldi. Aman Allahım elini dahi kaldırmaya mecali olmuyor. Yüzüne bakınca nefes alıp veren bir ölü gibi.
Sırayla çağrılıyor, sedyeye yatıyoruz. Devasa büyüklükte bir makine etrafımda dönüyor. İçimden bol bol dua okuyor, “O”ndan şifa ve sükunet istiyorum. Hiç müdahalesiz rabbimle sessiz sakin başbaşa kaldığım anı değerlendiriyorum. Bunu kesintisiz her sabah yapıyorum. Sedyeden biraz bitkin biraz da baş dönmesiyle ama huzur içinde kalkıyorum. Sonra servise ve eve dönüş..
Evde Doğanay ve Eslemle kahvaltı ediyorum. Akşam yemeğini hazırlıyor ve ev işlerini hızlı hızlı yapıyorum. Çünkü öğlenden sonra yorgunluk başlıyor. Sessizce yatıyorum. Cuma günlerini çok seviyorum. Çünkü Cumartesi ve Pazar radyoterapi yok. O kadar canlı ve o kadar mutluyum ki. İki gün dinleniyorum. Pazartesi yine başlıyor. Üç hafta sonra bitecek sadece akıllı ilaç kullanacağım. O zaman daha da kolaylaşacak hayatımız. Bir yılın sonunda akıllı ilaçta bitecek inşaallah ve ben tamamen özgür, tamamen sağlıklı olacağım..

4 Ekim 2022

Sağ kolumda yara çıktı. Müthiş kaşınıyor ve kanıyor. Gittikçe ilerledi ve çoğaldı. Acaba ilaç mı alerji yapıyor hiç bir fikrim yok. İlk başladığında onkoloğum Nilay hanım alerji için ilaç verdi ama hiç bir yararı olmadığı gibi ilerliyor ve tüm kolumu sardı neredeyse. Sürekli kaşınması ve kanaması çok kötü. Açık yaraya dönüştü.
Psikoloğum Özge hanımın verdiği ödevi hergün yerine getirmek için hassas davranıyorum. Günde en az 15 dk yürümem gerekiyor. Çünkü yürüyüş vücudun serotonin hormonunu artırmasını sağlıyor. Serotonin hormonu da mutlu olmam için gerekiyor. Hem ruh hem de beden sağlığınız için bol bol yürüyüş yapın.
Kendime 10.000 adım hedef belirlemiştim. Ancak her zaman hedefe ulaşamayabiliyorum. 5.000 adımın ideal olduğunu anladım böylece.
5000x adım=1 saat,250 kal

Bazen 10.000 adıma ulaşabiliyorum. Cuma günü Özge hanımla görüşmem var. Bakalım ödevlerimi hakkıyla yapabilmişmiyim.

6 Ekim 2022

Sabah radyoterapi ve öğlenden sonra cildiyeye gittim kolumdaki geçmek bilmeyen ve gittikçe yayılan kaşıntılarım için. Çünkü onkoloğum Nilay hanım bir cildiyeye görünmem gerektiğini söyledi bu inatçı kaşıntılar için.
Bugün gittim doktor bunun akıllı ilaç veya radyoterapinin yan etkileri olmadığını tamamen stress kaynaklı olduğunu söyledi. Vay canına, içimden vücuduma yansıyan stresin verdiği zarara bakarmısınız. Tam da her şey yoluna girdi, ben güçlüyüm, bu hastalığı bile yendim falan derken stress beni kündeye getirdi. Neyse ki içimde kalmadı çok kötü görünse de dışarı vurdu 9 ayın bilançosu. Umarım sadece bununla kalır. Yarın psikoloğum Özge hanımla terapi günüm ve Cuma, yani hafta sonu, yani iki gün mola ve dinlenme. Eslem de sabah radyoterapiye benimle birlikte gelecek.
Doğanay her gece uyumadan önce yanıma geliyor. Birlikte konuşuyor ve çokça gülüyoruz. Günü sonlandırırken bu o kadar güzel ki anlatamam. İyi ki varsın, iyi ki benim oğlumsun. Dert ortağım, dostum, en zor günlerimin desteği canım oğlum. Çocuklarım Allah’ın bana en büyük hediyesi. Hepsi ayrı bir kitap gibi. Üzeri altın kapaklı, servet değerinde kitaplar. Onları bana veren Allah’a hamdolsun.

7 Ekim 2022

‌Sabah radyoterapiye gittik. Eslemde benimle birlikte geldi. Önce ben girdim. Bittikten sonra arkada üç kişi daha olduğu için bir şeyler atıştıralım dedik. İşi biten diğer kader arkadaşlarımla birlikte biraz zaman geçirdik. Dönerken Doğanay aradı. Favori içeceğim olan limonata ısmarlamayı teklif etti.😃
‌Birlikte zaman geçirdik. Çok huzur vericiydi. Hele hele ertesi iki gün radyoterapinin olmayacağını bilmek ne güzeldi 🤭

Düşünmek….

Saat 15 te Özge hanımla görüşmem vardı. Alışveriş yapıp eve döndüm. Heyecanlandığımı, özlediğimi farkettim. Ona bunu söyleyeceğim. Deprem sonrası enkaz kaldırma çalışmalarının kahramanı o..
Görüşme öncesi hazırlıklarımı tamamladım. Ödevlerimi titizlikle yapmıştım zaten. Hazırmıyım 😊
Görüşme sonrası hep aynı duygu… Hafiflemiş ve biraz daha kararlı..
Yine, yeni ödevim var. Aslında iki ödevim vardı. Ama birine henüz hazır olmadığımı hissettim.
Yapmakta güçlük çektiğim ödevim şuydu:

9 aydır tüm arkadaşlarımla görüşmelerimi kızağa almıştım. Ne misafir kabul ediyor, ne de ben gidiyordum. Bu süreçte sadece evlatlarımla birlikte oldum. Sadece teyzem Gülnaz Aklarla görüştüm. Benim için yazlığa geldi. Eski günlerle dolu bir hafta yaşadık. Her gün beni yemeğe davet etti. İşte 9 ay süresince zincirlerimi ilk kez teyzemde kırdım. Acaba başlasam mı arkadaşlarımla görüşmeye diye düşünmüştüm. Ama eve dönünce yine o fasit daireye girdim.
Sıfırlanmış bir sosyal hayat yaşadım 9 ay boyunca. Tek istediğim ve yaptığım Buraklara gidip Buğrayla zaman geçirmekti. Aslında tam bir detox ve terapiydi bu benim için. İnanılmaz yapılandırdı beni.
Sosyal hayata geçiş projeme başlıyorum. İlk adımı kimle atacağımın kararını verdim bile.
Bugün itibariyle kendime, kişisel bakımlarıma biraz zaman ayırma kararı aldım.
Hadi bakalım 😃