Umudum her zaman bâkidir ama, Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun…

Sizin hayır bildiklerinizde şer, şer bildiklerinizde ­ hayır vardır..
ALLAH bilir, siz bilemezsiniz..
Bakara / 216

10 Ekim 2022

Sabah servis yine aynı yerden aldı ve malum radyoterapiye geldik. Bugüne kadar hep önce girmiştim. Bugün ise benden önce dört kişi girdi. Beşinci girdi. Tam ben girecekken makina bozuldu. Keyfim kaçtı. Çünkü tedavilerimiz ertelendi. Bugün Silivride psikiyatri randevum vardı. Arkadaşlarımla birlikte önce çay bahçesinde oturduk, sonra hastahaneye gittim. Sorunum şu ki, gece uykularım problem. Kesintisiz ve düzenli uykuya hasretim hemen hemen bir yıldır. Uykuya dalıp 15 dk sonra aniden uyanıp bir daha asla uyuyamayabiliyorum. Ve sinir harbi başlıyor. Uykunun bağışıklık sistemim için çok ama çok önemli olduğunu düşünürsek, bu büyük bir sorun. Dolayısıyla, Özge hanım mutlaka gitmem gerektiğini söyleyince bugün bu sorunu hallettim. Ancak ilacı kullanmadan önce Nilay hanıma sormam gerekiyor. Onaylarsa başlayabileceğim.
Akşam Buraklarda kaldım. Servis Silivri’den kalktığı için sorun olmayacak. Şoförümüz Ahmet bey hastahaneyle görüşecek eğer makine yapıldıysa gideceğiz, yapılmadıysa yine ertelenecek.

11 Ekim 2022

Sabah Ahmet bey aradı makine tamir olmuş. Hızlıca hazırlandım. Bugün eve döneceğim.
Teyzem Gülnaz Aklar birçok eski fotoğrafları göndermiş bana. O günlere gittim. Çok duygulandım. Anılar beynimin her tarafına hücum etti. Bugün Salı. Teyzem hafta sonuna kadar Silivri’de olacağını söyledi ve görüşme kararı aldık. Öyle mutlu oldum ki 😊
Teyzemle çok iyi anlaşırız. Beni en iyi tanıyan insanlardan biridir. Onunla “kendim” olurum. Saatlerce konuşabiliriz. İşin garibi ne kadar konuşursak konuşalım konular asla bitmez 😂
Cuma günü buluşacağız.

13 Ekim 2022

Sabah radyoterapi, öğlenden sonra ufak bir temizlik yani rutin bir gündü. Akşam uykuya yakın mutfakta Serdarla sohbet ederken, birden hastalığımın ilk başlamasını hatırladık. O andan bugüne kadar olan herşeyi tekrar yaşadık. Konuşurken birden Allah’ın mucizelerini gördük. Öyle ki, bana bu sıkıntıyı vermiş ama asla yalnız bırakmamış. Biz ne olacağını, nasıl yapacağımızı bilmezken elimizden tutup, herşeyi ama herşeyi planlamış, kolaylaştırmış. Serdarla konuşurken, yaşadıklarımızı tekrarlarken, olayların tamamen bizim konrolümüzün dışında, muazzam bir güç tarafından yönetildiğini farkettik. Allah’ın mucizeleri o kadar fazla ki biz birebir yaşadık.
Bu mucizeleri görebilecek göz, hissedebilecek sezgi nasip etsin Allah herkese.
Bu blogda ilk günden itibaren yaşanılan herşeyi tekrar tekrar okuyup her seferinde şükrediyorum Allah’a bu günüm için, geçmişim ve geleceğim için.

14 Ekim 2022

Biraz yorgun olmama rağmen bugün daha neşeliyim. Sabah radyoterapi malum. Oradan çıkınca servisle birlikte Silivriye geldim. İki kader arkadaşım var radyoterapiden Refiye ve Zuhal Çekiççioğlu. Onlarla birlikte olmak huzur veriyor. Esranın nüfus idaresinde işi olduğu için onlarla zaman geçirdik. Birşeyler paylaşmak güzeldi. Sonra Esrayla teyzeme gittik. Kuzenim Ayşem ve Tuğçe de oradaydı. Yine malum bir sürü anılar.. Aslında çok yorgun oluyorum. Hele ki 5 gün süren tedaviden sonra hafta sonunu zor bekliyorum dinlenmek için. Ama o kadar rahatlıyorum ki teyzemle olunca. Beni çok iyi tanıdığı için, ben onu çok iyi tanıdığım için ve sanırım annemden birşeyler bulduğum için bu rahatlık. Bir sürü şey yedim. Herşey çok güzeldi. Kuzenim Tuğçe benim çok beğendiğim bir böreği yapmış. O böreğin bir anısı da vardı ayrıca 😂 Birileriyle olmanın anlamı artık benim için faklı. Her saniyesini hissederek yaşamak, hafızama kazımak istiyorum. Geri dönüş yok çünkü. Yaşadıklarım artık o kadar değerli ki benim için.
Burakta geldi. Akşam geç vakit eve döndük. Eslemde bizimle kaldı. Buraklar bana ilaç gibi geliyor.
Bazı şeylerin telafisi yoktur.
İhmal edilmek,hafife alınmak gibi..
Hayatımın geri kalanını beni güldüren, özel hissettiren ve ne olursa olsun beni desteklemekten vazgeçmeyen insanlarla geçirmek istiyorum.

15 Ekim 2022

Eslem Buğrayla ödev yaptılar. Yıllar önceye döndüm, Doğanayla ödev yaptığımız günlere. İki satır yazar, odanın bir ucundan diğer ucuna top gibi yuvarlanırdı. İki sayfalık ödev saatlerce uzardı. Her yolu denememe rağmen bir türlü kalıcı bir çözüm bulamamıştık. Aynı şeyi Buğrada yaşıyoruz. Birde ödev sayfalar dolusu olunca kabusa dönüşüyor Esra için doğal olarak.
Eslem yardımcı oldu ve ödevin büyük bölümü bitti. Akşam üzeri Esrayla Burak Sarıyere düğüne gittiler. Bu benim Buğrayla yalnız kalmam için harika bir fırsat oldu. Midye Tava ve midye dolma ikimizinde favori yemeği. Doyana kadar yedik. Atıştırmalık ve tatlılarımızı teknede yemeye niyetlendik ama, Buğra teknenin ipine asıldı, hatta tekneyi yaklaştırdı bile ve tam içine atlayacakken ben aniden panik yaparak onu çektim. Bir an denize düşüverecek gibi geldi.
Şaşkın bir ifadeyle “Babaanne neden çektin beni tam atlıyordum içine” dedi. Öyle saf, öyle şaşkındıki ne diyeceğimi bilemedim. Hayal kırıklığı yaşadı. Özür diledim paniklediğim için ve açıklama yaptım. Anlamış gibi göründü. Umarım anlamıştır.
Konuşa konuşa, sohbet ederek eve döndük. O bana ben ona bir sürü şey anlattık. Eve geldiğimizde kuzeni Beratla birlikte bir oyun oynadık. Oyun sırasında Buğra bana sürekli torpil yapıyor, sebepsiz puanlar hediye ediyordu, neden hakkım olmayan puanları veriyorsun diye sorduğumda, yüzüme baktı,”Çünkü sana kıyamıyorum” dedi. Öylece dona kaldım. Çevremde yüreğinde zerre kadar merhamet hissedemeyen, şefkat ve acıma duygusundan yoksun insanları hatırlayınca;
İşte Allah birini cezalandırmak istiyorsa eğer onun ruhundan merhamet gibi insani duyguları alıyor. 7 yaşındaki bir çocuk, dünyayı devirmiş bir çoklarına insanlık dersi verebilir.
Buğra’m…Koca yürekli, küçük adamım benim.

16 Ekim 2022

Doğanay kahvaltıya geldi. Hep beraber olmak çok güzeldi. Serdar çalışıyordu. Bir yanımız eksikti. Eslemle Doğanay ikindi gibi döndüler eve. Ben Pazartesi servisle döneceğim. Buğranın kalan ödevini bitirdik.
Psikoonkoloji derneğinin katkılarıyla onkoloğum Doç.Dr.Nilay Şengül Samancının ve
Uzman psikolog Elif Özlük Yeşilderenin canlı yayınına katıldık. Esra da kuzenlerim ve birçok kişi katıldı. Umarım bu tip bilgilendirici canlı yayınlar sık sık yapılır. Toplumu, özellikle kadınları bilinçlendirmek hastalığın erken teşhisinde çok önemli. Ne olduğunu,neler olacağını bilen bir hasta ilk önce kendisine sonra ayrı bir travma yaşayan çevresine yardım ediyor.
Gece Buğra uyandı ve kulağım ağrıyor diye ağladı. Annesi diş çıkardığını söyledi. Yatakta sarıldım ve dua okuyarak ağrıyan kulağını sevdim. Bir müddet sonra sustu. İçim acıdı.

17 Ekim 2022

Radyoterapi için tam yola çıkmıştık ki hastahaneden arayarak makinanın bozulduğunu söylediler. Sıkıldım biraz. Her aksama tedavinin gecikmesi demek oluyor. Bunu istemiyorum. Eve döndüm. Emine gelmişti. Bize yemek yaptı, süpürdü. Birlikte zaman geçirdik. Umarım yarın makina tamir olur.

18 Ekim 2022

Bugün radyoterapi gördük. Allah’tan tamir olması uzun sürmedi. Böylece iki gün tedavim aksadığı için iki gün daha uzayacak. Kemoterapi gibi değil elbet ama radyoterapi gördükten iki saat sonra halsizlik yorgunluk başlıyor. O zaman tek istediğim biraz uzanıp dinlenmek oluyor. Bir iki saat dinlenince kendimi daha güçlü hissediyorum.

25 Ekim 2022

Sabah biraz zorlanarak uyandım. Dün gece de içimde bir titreme vardı. Soğuk algınlığına yakalanmaktan çok korkuyorum. Bugün kader arkadaşlarımdan Refiye Çekiççoğlunun son radyoterapi günü. Yarın gelmeyecek. Neredeyse bir ayımızı paylaştığımız, bir sürü anı biriktirdiğimiz Zuhal Çekiççioğluna ve Refiyeye bu destekleri,moral veren dostlukları için çok teşekkür ederim. Bu radyoterapi süreci bana onların dostluğunu kazandırdığı için çok mutluyum.

28 Ekim 2022

Bugün radyoterapinin bitmesine iki günüm kaldığını sevinçle öğrendim. Afferin bana 😀 bunu da bitirdim. Eee sıradaki neydi diyesim geldi. Görelim mevlam neyler, neylerse güzel eyler ❤️
Eve döndükten sonra bir iki işi bitirip yine uzandım. Özellikle hafta sonları iyice yoruluyorum. Esra ve Buğra “ana oğul günü”yapacaklar. Büyükçekmecede animasyon filmine gittiler. Sonra buluştuk. Yeşimde gelmişti. Hep birlikte sahilde birşeyler yedik ve sonra Silivriye geldik.
Buğranın her geçen gün daha da büyüdüğünü ve olgunlaştığını biraz hüzünle, biraz mutlulukla farkediyorum. Minik kuzum benim. Bu en zor zamanlarımı paylaşan, küçük bedeni ancak kocaman ruhuyla hayat suyum oldu. Bir gün, yetişkin olduğunda bu satırları okurken hayatıma nasıl dokunduğunu,bana nasıl güç ve yaşam sevinci verdiğini görecek. Ben olmasam da sevgimiz ve baki kalacak.

30 Ekim 2022

Sabah uyandığımda Buğra kalkmıştı bile. Okul zamanları uyanmakta zorlanan Buğra tatillerde horozlar öterken kalkıyor nedense 😂
Kahvaltımızı hazırladık. Sonra sevgili Keriman abla ile birlikte sahile indik. Bana yaptığı organik kayısı marmelatı ve üzüm suyu o kadar hoşuma gitti ki, eve götürüp içmek bir yana yarım gün içinde bitiriverdim. Buğra sahildeki büyük ağaca çıktı ortasına oturdu.
Keyif yaptı ve enerjisini harcadı.

31 Ekim 2022

Hani bazı günler olur sonunda, vay be tek bir şey yolunda gitseydi bari deriz ya bugün tamda öyle bir gündü işte. Radyoterapinin bitmesine sadece Salı günü kaldığı için onkoloğum Nilay hanıma görünmem gerekiyordu. Servisle gecikerek gittik hastahaneye. Her zaman ben önce girerken bugün sonlarda girmek zorunda kaldım. Dolayısıyla diğer hastahaneye ucu ucuna yetiştim. Şartlar ne olursa olsun Allahtan yardım istediğim sürece rabbim işlerimi kolaylaştırıyor.Tüm gün boyunca ters giden işlerimle uğraştım. Ama yaşadığım güzellikleride sımsıkı tuttum ve tadını çıkardım. Eve gelirken sabah yediğim bir poğaça ile durduğumu farkettim. Çok enteresan,açlığı hissetmiyorum. Bu sık sık oluyor. Mutlu olduğumda acıkıyor ve yemek istiyorum. Son kemoterapiyi Temmuz ayında almıştım. 3 aydır yavaş yavaş tadları hissetmeye başladım. Örneğin eskiden gözlerimi kapatıp içtiğim şeyin kahvemi çaymı olduğunu dahi ayıramayacak durumlarım oldu. Ekşi,tatlı,acı bunları algılayamadım bir süre. Midem baharat ve acıyı kabul etmedi. Ancak son zamanlarda tadlar hafiften geri dönüyor. Mutluyum…😊
Yarın radyoterapide son günüm. Bu da bitti. Sırayla bitiyor o zor günler. “Bu sınavın” sonuna geliyorum. Geriye akıllı ilaç kaldı sadece. Allah tüm şifa bekleyen hastaların hep yanında olsun,işlerini tez zamanda kolaylaştırsın inşaallah…
O kadar yoruldum ki, uyumak istiyorum.

1 Kasım 2022

BUGÜN RADYOTERAPİ DE BİTTİ….
Geriye sadece akıllı ilaç tedavisi kaldı.
Şimdi,tam da şu an geçen yıl 1 Kasımda hastalığını yeni öğrenmiş,nereye gideceğini ne yapacağını bilmeyen,panik,korku ve çaresizlik içindeki Semrayı paralel evrende bulup ona şunları demek istiyorum:
Evet, kanser oldun. Üstelik bir yıldan uzun bir süre oldukça zorlu bir süreçten geçeceksiniz. Sen ve çocukların… Hayatında hiç yaşamadığın bir dönemden geçeceksin. Gerçek acıyı öğreneceksin. Allah’a beni kimseye muhtaç etme ya rab diye yalvarırken, evlatlarına muhtaç olacaksın, sana o kadar güzel bakacaklar ki aslında muhtaç olmanın hakedilen ellerde çok güzel olduğunu öğreneceksin. O kadar sevilip,o kadar hoş tutulacaksin ki o en bitik anında bile gördüğün sevgi, senin için edilen dualar seni ayakta tutacak. Başını ne yana çevirsen orada evlatlarını göreceksin. Oluk oluk, doyasıya sevgi olacak hayatında.
Semracım, evet kemoterapi zor.. Hatta çok zor, hani hayatını ters yüz edecek cinsten. Ama çocukların, dostların, arkadaşların hep yanı başında olacak. İlerleyen günlerde, ilk şok geçince, biraz olsun sakinleşince, kabullenme,tevekkül dönemi başlayınca, hem bu hastalığı çekecek hem de sınavın sebebini düşünmeye başlayacaksın. PEKİ NEDEN??
Çok iyi düşünmeli ve çok iyi araştırmalısın. Çünkü böyle bir sınavın mutlaka nedenleri var.
Hiç tahmin etmediğin insanlardan, beklemediğin karşılıkları göreceksin. Benim canım dediğin aynı kanı taşıdığın insan seni bir bahaneyle aramayacak. Ben çok üzüldüm allak bullak oldum sen olma. Seni hiç bırakmayan Allah’a havale et. İlahi adaletin terazisinin ne kadar hassas olduğunu düşün yeter. Aşırı yorulacağın, ruhen bedenen bu sefer bittim diyeceğin günlere hazırlıklı ol. Bitmeyeceksin, kemoterapi en zor süreç. Ama bitecek. Evlatların senin tek ve en büyük dayanağın olacak. En zor işlemler olurken Buğrayı düşünecek, elini elinde hissedeceksin.
Bol bol dua et,şükret,sabret…
İnan bir tiyatro oyunu bu. Sana verilen rolü hakkıyla oyna ve bitir.
“Allah’a tüm kalbinle inan ve güven. Çünkü; Allah koruyacağını bir örümcek ağıyla koruyan, yok edeceğini de bir sinekle yok edebilendir”

03 Kasım 2022

Bugün İstinye hastahanesinde radyoterapi sonuçlarım ile ilgili kontrolüm vardı. Doktor Taylan bey, herşeyin yolunda olduğunu söyledi. Haberi öyle sevinerek verdi ki gücüme güç katıldı. Üç ay sonra tekrar gideceğim. Pet taraması ve beyin mr çekilecek. Hastalığımın başından itibaren herşeyimi kolaylaştıran, elimi tutan ve bana böyle evlatlar nasip eden Rabbime şükürler olsun..